Verloren

Bij ons in de buurtsupermarkt hangt af en toe zo'n zelfgemaakte zoek-affiche - "kat verloren", "hond verloren". Zelf hebben we daar ooit eens een "paard verloren" opgehangen, toen onze Punkie avontuurlijker dan ooit niet terug te vinden was in een straal van 5 kilometer rond ons huis.
Achteraf bleek Punkie gewoon in de wei te staan bij iemand thuis die gewoon dacht "oh kijk, een shetlander bij onze paarden" en daar verder niet over nadacht, tot Punkie daar twee dagen later nog stond. Toen pas belde hij de politie. Eind goed al goed.
Het zit in de genen van shetlanders, denk ik. Klein van gestalte, maar ze passen niet in één wei tegelijk. Enfin, onze Zippo is tenminste zo goed om gewoon bij ons in de tuin/op de oprit/in de hooischuur/bij de honden van de buren (herders van het type "ik eet u zodadelijk op")/tussen de pompoenen van de buren te blijven.
In elk geval, een link met een email-conversatie over het maken van een zoek-affiche voor een verloren kat, omdat het lente is.

Is "operant conditioneren" wel diervriendelijk genoeg?

Sinds de dood van Tillikum, kortgeleden zijn zoon, en de door dolfinarium Harderwijk als eigendom beschouwde wilde orca Morgan (na te zijn gered) is er hier en daar protest gerezen door sommige ethologen over de diervriendelijkheid van operant conditioneren; in de dicussie gaat het dan zelfs over positief bekrachtigen (wat uiteindelijk zelfs het vriendelijkste stukje is in het hele leerquadrant!).

Zelf denk ik dat de hele storm naast de kwestie is - en de antwoorden van instanties als Seaworld en zelfs Karen Pryor ongelukkig; mede omdat ze zelf de beloning bij operant conditioneren steeds weer met voedsel gelijkschakelen, en klassiek conditioneren eigenlijk alleen in overweging nemen als het over de training zelf gaat, en niet over de levensomstandigheden van dieren in gevangenschap (en tenslotte zijn onze paarden óók dieren in gevangenschap).

Natúúrlijk is "operant conditioneren" niet voldoende, en zijn er een heleboel andere factoren die maken of een dier "gelukkig" is.
Ben je een goede trainer als je je paard clickertraint, maar wel meteen daarna weer in z'n garagebox schuift en de poort toetrekt tot de volgende dag?
Natuurlijk niet - het kan een beginpunt zijn, maar hopelijk is je clickertraining geen excuus waarbij het dan weer ophoudt onder het motto "maar ik ben toch ethisch bezig?". Ja, maar niet zo ethisch als mogelijk, laat staan ethologisch verantwoord - en ik weet zeker dat je meer kan dan je nu bereid bent te doen.

Samenwerking bij olifanten

Jammer van de reklame vooraf, maar allez!

Wat dénkt zo'n dier nu eigenlijk?

"Blijf"

Op de laatste clinic hadden we het helemaal op het einde over "blijf" - voor wie denkt dat het daarmee ophoudt, volgend filmpje... met ook nog wat andere ideetjes.

Buck Brannaman

...is één van die horsemen die uit de Tom Dorrance-stal komen, zoals Pat Parelli en Ray Hunt; mensen die heel goed zijn in dat stukje van de leertheorie dat over wijken-voor-druk gaat. Meer nog: veel mensen denken dat Monty Roberts model stond voor de film "The Horse Whisperer", maar dat was wel degelijk déze man. Er is een documentaire over hem gemaakt, die overigens de publiekpsrijs won op het Sundance Film Festival.