Um, wat?

"Trust me, I'm a scientist". Nog maar eens kreeg ik een mail in m'n mailbox met een gelijkaardige strekking. Niet precies die woorden, maar daar kwam het wel op neer.

Het probleem is: wetenschappers onderling zijn het duidelijk onderling ook niet eens. Wie moet ik dan vertrouwen?
Het is niet omdat je een universitair diploma hebt in biologie dat je weet hoe psychologie in elkaar steekt, en omgekeerd. De ene verkondigt zus, de andere zo. En dat is helemaal okee: het is precies debat en discussie en het vooropstellen van een theorie - om er daarna onderzoek naar te doen - die de wetenschap vooruit duwt. Zo volg ik een forum over human ethology, en daar wordt echt niet vriendelijk met elkaar omgegaan; met grote stelligheid worden tegengestelde meningen als feiten gepresenteerd. En beide meningen zijn goed gedocumenteerd door papers. Ik geloof in wetenschap, maar hoe meer ik me verdiep in wetenschap, hoe verbaasder ik soms ben dat we nog weten wat we weten.

Het is dus niet evident als je als leek tussen twee wetenschappelijke strekkingen terecht komt, en er een lijn in moet kunnen trekken.

Enfin, naar aanleiding van deze blog, mijn antwoord van 24 juli dat tot op vandaag nog steeds op moderatie wacht:
"You have a very outdated view on operant conditioning, which shouldn’t be equaled to the old behaviorism. Sure, Skinner laid out the foundations of operant conditioning, as did Pavlov for respondent conditioning – but after that so many scientists added upon it, and learning is now better understood than then. That still doesn’t make the operant conditioning theory moot – it is still the foundation. When a horse learns, it learns following the principles from operant conditioning, but it is evenly influenced by habituation, respondent conditioning, cognitive and social learning. That doesn’t diminish the importance of teaching people to look through the old and newly forged myths that surround horsemanship. Teaching them the basics of operant conditioning is a good place to start, because it teaches them to see that punishment happens where they think they are being ethical, and how far you can get with positive reinforcement alone. Teaching them about comparative psychology (with concepts like Theory of Mind) is a far more difficult endeavour, especially if you want to translate it into a practical method with as little noise as possible.
You accuse operant conditioning for operating in a vacuum, but even a cognitive ethologist like you should acknowledge that cognitive ethology doesn’t operate in a vacuum either. Everything is everything else."

Hij mailde daarop natuurlijk wel, om te zeggen dat zijn methode erg praktisch is, en dat ik mocht komen kijken, maar dat hij tegen positieve bekrachtiging is. Ik vroeg uiteraard waarom dan wel, maar kreeg nog geen antwoord.

Ik kan het wel raden: wij clickertrainers manipuleren de onschuldige paardenziel.
En hij niet. Zijn paarden leren op een volkómen andere manier.

LDR = acute stress

Vers van de pers:
"Dutch and Danish researchers presenting at the 10 Equitation Science conference currently underway in Edinburgh, Scotland, have found that compared to other head and neck positions, horses ridden in hyperflexion, or "low deep and round" are likely to be exposed to higher levels of physiological stress."
(knip)
"We found that the increase in salivary cortisol concentrations from baseline were significantly higher after 10 minutes of riding in the hyperflexed position than the increases observed in the competition head position or with the loose frame. Cortisol is known as the 'stress' hormone and increased cortisol concentrations are routinely used to quantify stress responses in animal welfare studies."

 Wat iedereen al lang kon zien staat nu op papier: 't is niet goed voor een paard. Of het iets zal veranderen? Mag ik pessimistisch zijn? 't Zal wel zoiets worden als "ja maar, dat zijn maar Deense ruiters, wat weten die er nu van."

Daar gaat de join-up

Vorig jaar was een glunderende Monty Roberts aanwezig bij Ises. Er werd namelijk een research paper voorgesteld waarin Monty's aanpak werd vergeleken met dat van een meneer wiens naam mij nu ontschiet en verder ook niet zo belangrijk is. Enfin, daarbij werd 'bewezen' dat Monty's aanpak beter werkte. Tegenover de aanpak van die meneer, welteverstaan, maar dat werd een beetje onder het tapijt geveegd. Uit research papers kan je hoogstens een tendens aflezen, geen onmiddellijke bewijzen. Daar is veel, veel, véél meer research voor nodig.
Ik heb ook al een paar keer op m'n site verteld hoe weinig ethologen ophebben met de verklaring van Monty Roberts over waarom de join-up werkt - met name dat het 'natuurlijke paardentaal' zou zijn en dat merries dit doen met zich slecht gedragende jonge paarden. Iets dat Monty (maar verder geen enkele etholoog) hoogsteigen heeft gezien in kuddes.
Vandaag gaat de ethologische onderbouw van Monty helemaal tegen de vlakte. Letterlijk dan. Omvergereden door... een speelgoedauto.



The radio-controlled car as a herd leader? A preliminary study of escape and avoidance learning in the round-pen - C. C. Henshall, B. Padalino and P. D. McGreevy