tag:blogger.com,1999:blog-26223206113910887682024-03-05T13:51:01.602+01:00It Clicks with my HorseIngehttp://www.blogger.com/profile/10160015521699919588noreply@blogger.comBlogger224125tag:blogger.com,1999:blog-2622320611391088768.post-13107457518524466462012-12-05T13:40:00.002+01:002012-12-05T13:40:13.864+01:00Deze blog is verhuisd naar <a href="http://www.ingeteblick.be/blog/">http://www.ingeteblick.be/blog/</a>Ingehttp://www.blogger.com/profile/10160015521699919588noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2622320611391088768.post-53845633205220676722012-11-20T13:03:00.002+01:002012-11-20T18:31:38.502+01:00Zorgen voor dieren in gevangenschapIk heb rijden en omgaan met paarden van paardenmensen geleerd, maar
wat ik weet over leren en trainen komt voornamelijk van
niet-paardentrainers. Mensen die apen, wolven, beren, otters, orca's,
dolfijnen, krabben en noem maar op trainen, in, jawel, dierentuinen of
voor dierenshows.<br />
<br />
We mogen dan wel gruwelen van olifanten in circussen, orca's in te kleine bassins, en luipaarden die eindeloze
kringetjes lopen - wij doen hetzelfde. Meer nog: de meeste
paardeneigenaars sluiten hun paard op in een kooi die nog véél kleiner is dan
waar dierentuinen dieren in opsluiten (je kan als
manège-eigenaar maar hopen dat Gaia niet undercover komt filmen; da's maar een kwestie van tijd, niwaar, vooral nu Peta achter de eigenaars van Totilas aangaat). Zelfs onze weides zijn zakdoeken
vergeleken met wat in het wild levende paarden eigenlijk nodig hebben.<br />
<br />
Maar
zonder privé-eigenaars zouden paarden misschien wel een bedreigde
diersoort zijn, nu ze niet meer in oorlogen of landbouw gebruikt worden. Zonder de druk van de publieke opinie zou het Bureau of
Land Management nog véél meer mustangs uit hun kuddes halen voor de
verkoop aan de eerste de beste Amerikaan die langskomt (inclusief
slachttransporteurs). Of zou de Australische regering nog steeds
helikopterjachten op brumbies organiseren. En zonder dierentuinen zouden
er geen Przewalski's in het wild meer zijn; Przewalski's zijn de enige
paarden die nog bij de oervorm van het paard aanleunen.<br />
<br />
Ik denk
dus dat er een plaats is voor dierentuinen, op voorwaarde dat die
dierentuinen eerder reservaten zijn dan entertainmentshows - een soort moderne arken van Noah in de zondvloed van de menselijke drang naar zelfdestructie. <br />
Maar het
geld om dat te onderhouden moet ergens vandaan komen, en het komt van
mensen zoals jij en ik, is het niet via een adverteerder die sponsort of
belastingen, dan via ons jaarlijkse bezoek met de kinderen. Zolang wij
niet bereid zijn elk jaar hetzelfde bedrag neer te leggen voor een
reservaat in ver-weg-istan als voor een gezinsticket voor de
dichtsbijzijnde zoo, is een dierentuin een soort tussenoplossing die
redelijk werkt (het is wat anders als wilde dieren gevangen worden alleen voor de winst die de show moet maken, natuurlijk). <br />
Tot we met ons allen bij zinnen komen en stoppen met de
oceanen leegvissen (jij eet toch ook geen tonijn meer, hoop ik?), minder
vlees eten (er gaat meer eten in varkens en koeien dan we er uit halen
bij de slacht), minder producten met palmolie kopen (in de helft van onze voedingsproducten zit gekapt regenwoud) en geen fancy
hardhouten tuinmeubilair willen zonder even naar het labeltje te kijken. <br />
<br />
Hoe je het ook draait of keert,
alle dieren zijn in wezen gevangenen van de mens. Ze zijn volkomen
afhankelijk van onze goodwill. Zelfs Afrikaanse reservaten, hoe groot ook zijn altijd te klein; altijd een compromis tussen wat we willen en wat we kunnen. <br />
Dieren
zijn intelligent, bewust en emotioneel - misschien niet in dezelfde
mate als wij, maar we zorgen toch ook voor onze kindertjes ook zonder
dat ze slagen in testen voor Theory of Mind omdat ze nog geen 5 zijn, nietwaar. En precies daarom
mogen we dieren onze beste zorgen niet ontzeggen. <br />
<br />
Voor dieren in gevangenschap betekent dat dat we zo goed mogelijk voor hun fysieke en mentale gezondheid
moeten zorgen. Als we er een omheining omheen plaatsen, bevestigen we meteen onze
eigen verantwoordelijkheid voor hun welzijn. <br />
<br />
En dus ben ik blij met dieren die positieve training krijgen
in de dierentuin. Het is in elk geval iets. Een dier wil niet alleen maar ruimte en voer en soortgenoten, maar ook mentale uitdaging. <br />
Ik word diep ongelukkig van dat programma op TV over onze eigen
dierentuinen, waar zo ongeveer alle dieren met een pijltje worden
verdoofd zodra ze lichamelijk moeten nagekeken worden. De dierenverzorgers krijgen nauwelijks de kans om dieren te trainen; er is geen geld voor. Meer dan tien
jaar geleden al stelde ik voor dat ze een vrijwilligersprogramma op
poten zouden zetten, om al die dieren te trainen waar de
dierenverzorgers zelf geen tijd voor hebben. Kost een pak minder aan
verdovingsspul en mentale ellende voor de dieren. Het kon niet, vanwege
de verzekering en zo. Onzin. In Amerika, het land waar verzekeraars
keizer zijn, kan het wel.<br />
<br />
Meer nog: het is goed dat dierentraining bestaat. Nergens anders worden mensen zo nauw bij dieren betrokken (nou ja, tenzij je alle hondjes en katjes op Facebook meetelt). En uit die betrokkenheid groeit interesse: elke dag duikt er wel een filmpje of onderzoek of anecdote op waarbij dieren ons verbazen met hun cognitieve mogelijkheden. <br />
Training kan de visie van mensen op dieren veranderen. Ik heb het al wel eens eerder verteld, van dat zestienjarige meisje dat langskwam net toen Gazelle en ik het verschil tussen de 'A' en de 'C' aan het herhalen waren voor een demo. Hoe haar mond letterlijk openviel van verbazing. En open bleef. <br />
<br />
Als je je paard traint, laat het dan altijd zijn om iets te vertellen over zijn eigenheid, zijn intelligentie, zijn meerwaarde. Tuurlijk kan dat er uitzien als 'tricktraining' van apporteren tot piaffe. Als je paard het maar graag doet, en niet alleen omdat je anders de druk verhoogt als hij het niet wil doen.<br />
<br />
Zolang je maar niet vergeet dat er iemand in zit, daarbinnen.<br />
<br />Ingehttp://www.blogger.com/profile/10160015521699919588noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2622320611391088768.post-78596166363867990162012-11-05T15:37:00.001+01:002012-11-05T15:37:49.808+01:00Paniekwerk't is weg. Naar de drukker. Het boek, bedoel ik, Denkwerk.<br /><br />Het heeft veel te veel dagen beheerst, ook al kreeg ik die dag geen letter op papier.<br />
En nu zit ik in dat stadium tussen opluchting en paniek.<br /><br />
Er staan nog honderdduizend dingen niet in, maar op een dag moet het echt ophouden, he? En nu kan het dan echt niet meer. Ik kan er niks meer aan veranderen. <br />
<br />Ik kijk naar de inhoudspagina's. Zo veel! Zo weinig! <br />Enfin, <a href="http://ingeteblick.be/pdfs/denkwerk-inhoud.pdf" target="_blank">kijk zelf maar</a>.<br />Ingehttp://www.blogger.com/profile/10160015521699919588noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2622320611391088768.post-10955846556602135412012-10-16T16:10:00.001+02:002012-10-16T16:10:16.917+02:00Olifantenvel<span class="huge">If you have no critics you'll likely have no success.</span>
<br />
<br />
<i><span class="bodybold">Malcolm X
</span></i>
<br />
<div style="background-color: transparent; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;">
<br /></div>
Ingehttp://www.blogger.com/profile/10160015521699919588noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2622320611391088768.post-21477495867498572302012-10-11T14:39:00.001+02:002012-10-11T14:40:38.894+02:00"Being positive is not the same as being permissive"
<i> </i><br />
<i>Karen Pryor</i><br />
<br />
...of om m'n eigen versie er aan toe te voegen: "clickertraining is vriendelijk, maar niet lief."Ingehttp://www.blogger.com/profile/10160015521699919588noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2622320611391088768.post-55878832895901464832012-09-13T11:17:00.002+02:002012-09-13T11:17:53.470+02:00Interview met Paul McGreevy...over het doel van de International Society of Equitation Science en research.
<div>
<audio controls="controls" id="auidoplayerhtml5podbean6dd669ae6c23f69f9c6d41cb774181c0">
<source src="http://chrisstafford.podbean.com/mf/play/2qkpue/PaulMcGreavy.mp3" type="audio/mpeg" autoplay="no">
Your browser does not support the audio element.
</audio>
<script type="text/javascript">
var audioTag = document.createElement('audio');
if (!(!!(audioTag.canPlayType) && ("no" != audioTag.canPlayType("audio/mpeg")) && ("" != audioTag.canPlayType("audio/mpeg")))) {
document.getElementById('auidoplayerhtml5podbean6dd669ae6c23f69f9c6d41cb774181c0').parentNode.removeChild(document.getElementById('auidoplayerhtml5podbean6dd669ae6c23f69f9c6d41cb774181c0'));
document.write('<object classid="clsid:d27cdb6e-ae6d-11cf-96b8-444553540000" codebase="http://fpdownload.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=6,0,0,0" width="210" height="25" id="mp3playerlightsmallv3" align="middle"><param name="allowScriptAccess" value="sameDomain" /><param name="movie" value="http://www.podbean.com/podcast-audio-video-blog-player/mp3playerlightsmallv3.swf?audioPath=http://chrisstafford.podbean.com/mf/play/2qkpue/PaulMcGreavy.mp3&autoStart=no" /><param name="quality" value="high" /><param name="bgcolor" value="#ffffff" /><param name="wmode" value="transparent" /><embed src="http://www.podbean.com/podcast-audio-video-blog-player/mp3playerlightsmallv3.swf?audioPath=http://chrisstafford.podbean.com/mf/play/2qkpue/PaulMcGreavy.mp3&autoStart=no" quality="high" width="210" height="25" name="mp3playerlightsmallv3" align="middle" allowScriptAccess="sameDomain" wmode="transparent" type="application/x-shockwave-flash" pluginspage="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer" /></embed></object>');
}
</script>
<br />
<a style="font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 11px; font-weight: normal; padding-left: 41px; color: #2DA274; text-decoration: none; border-bottom: none;" href="http://www.podbean.com">Podcast Powered By Podbean</a>
</div>
Ingehttp://www.blogger.com/profile/10160015521699919588noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2622320611391088768.post-57965472162554872982012-08-01T09:18:00.003+02:002012-08-08T08:40:08.684+02:00Paarden, mensen en zenuwenVorig jaar verscheen er een studie <a href="http://itclickswithmyhorse.blogspot.be/2011/09/paarden-horen-je-nerveuze-hartslag.html" target="_blank">dat paarden zenuwachtiger</a> worden naarmate de mens zenuwachtiger wordt. Conclusie in de media: zenuwachtigheid van mensen beinvloedt het gedrag van paarden. <br />
Dit jaar verscheen er een studie <a href="http://references.equine-behaviour.de/files/ID_486_2012_Merkies.pdf" target="_blank">dat paarden kalmer</a> worden (pdf) naarmate de mens zenuwachtiger wordt. Conclusie in de media: zenuwachtigheid van mensen beinvloedt het gedrag van paarden niet. <br />
<br />
Dat doet elk normale mens fronsen, niwaar. <br />
<br />
Wat blijkt? Er zit nogal wat verschil in de opzet van de twee onderzoeken - het eerste onderzoek gebeurde met gewone rijpaarden, gewone mensen en plotse gebeurtenissen bij het leiden en rijden. Het tweede onderzoek gebeurde met ervaren trekpaarden en geblinddoekte, onbeweeglijk stilstaande zenuwachtige mensen. Algemene conclusies zijn hier dus (nog) niet op hun plaats.Ingehttp://www.blogger.com/profile/10160015521699919588noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2622320611391088768.post-21992367381477114722012-07-30T23:25:00.004+02:002012-07-30T23:37:48.033+02:00Um, wat?"Trust me, I'm a scientist". Nog maar eens kreeg ik een mail in m'n mailbox met een gelijkaardige strekking. Niet precies die woorden, maar daar kwam het wel op neer.<br />
<br />
Het probleem is: wetenschappers onderling zijn het duidelijk onderling ook niet eens. Wie moet ik dan vertrouwen? <br />
Het is niet omdat je een universitair diploma hebt in biologie dat je weet hoe psychologie in elkaar steekt, en omgekeerd. De ene verkondigt zus, de andere zo. En dat is helemaal okee: het is precies debat en discussie en het vooropstellen van een theorie - om er daarna onderzoek naar te doen - die de wetenschap vooruit duwt. Zo volg ik een forum over human ethology, en daar wordt echt niet
vriendelijk met elkaar omgegaan; met grote stelligheid worden
tegengestelde meningen als feiten gepresenteerd. En beide meningen zijn
goed gedocumenteerd door papers. Ik geloof in wetenschap, maar hoe meer ik me verdiep in wetenschap, hoe verbaasder ik soms ben dat we nog weten wat we weten.<br />
<br />
Het is dus niet evident als je als leek tussen twee wetenschappelijke strekkingen terecht komt, en er een lijn in moet kunnen trekken.<br />
<br />
Enfin, naar aanleiding van <a href="http://thecognitivehorse.com/2012/07/24/if-a-horse-could-open-up-the-black-box-of-skinner/" target="_blank">deze blog</a>, mijn antwoord van 24 juli dat tot op vandaag nog steeds op moderatie wacht:<br />
<i><span data-ft="{"tn":"K"}" id=".reactRoot27.[1][3]{comment444155588940735_444182852271342}.[0].[1].[0].[1].[0].[2]"><span class="UFICommentBody " id=".reactRoot27.[1][3]{comment444155588940735_444182852271342}.[0].[1].[0].[1].[0].[2].[0]"><span id=".reactRoot27.[1][3]{comment444155588940735_444182852271342}.[0].[1].[0].[1].[0].[2].[0].[3]"><span id=".reactRoot27.[1][3]{comment444155588940735_444182852271342}.[0].[1].[0].[1].[0].[2].[0].[3].[0]"><span id=".reactRoot27.[1][3]{comment444155588940735_444182852271342}.[0].[1].[0].[1].[0].[2].[0].[3].[0].[0][5]">"You
have a very outdated view on operant conditioning, which shouldn’t be
equaled to the old behaviorism. Sure, Skinner laid out the foundations
of operant conditioning, as did Pavlov for respondent conditioning – but
after that so many scientists added upon it, and learning is now better
understood than then. That still doesn’t make the operant conditioning
theory moot – it is still the foundation. When a horse learns, it learns
following the principles from operant conditioning, but it is evenly
influenced by habituation, respondent conditioning, cognitive and social
learning. That doesn’t diminish the importance of teaching people to
look through the old and newly forged myths that surround horsemanship.
Teaching them the basics of operant conditioning is a good place to
start, because it teaches them to see that punishment happens where they
think they are being ethical, and how far you can get with positive
reinforcement alone. Teaching them about comparative psychology (with
concepts like Theory of Mind) is a far more difficult endeavour,
especially if you want to translate it into a practical method with as
little noise as possible.</span><br id=".reactRoot27.[1][3]{comment444155588940735_444182852271342}.[0].[1].[0].[1].[0].[2].[0].[3].[0].[0][6]" /><span id=".reactRoot27.[1][3]{comment444155588940735_444182852271342}.[0].[1].[0].[1].[0].[2].[0].[3].[0].[0][7]">You
accuse operant conditioning for operating in a vacuum, but even a
cognitive ethologist like you should acknowledge that cognitive ethology
doesn’t operate in a vacuum either. Everything is everything else."</span></span></span></span></span></i><br />
<br />
Hij mailde daarop natuurlijk wel, om te zeggen dat zijn methode erg praktisch is, en dat ik mocht komen kijken, maar dat hij tegen positieve bekrachtiging is. Ik vroeg uiteraard waarom dan wel, maar kreeg nog geen antwoord. <br /><br />Ik kan het wel raden: wij clickertrainers manipuleren de onschuldige paardenziel.<br />En hij niet. Zijn paarden leren op een volkómen andere manier.Ingehttp://www.blogger.com/profile/10160015521699919588noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2622320611391088768.post-49821386797201786172012-07-19T15:13:00.001+02:002012-07-19T15:37:12.674+02:00LDR = acute stressVers van de pers:
<br />"Dutch and Danish researchers presenting at the 10 Equitation Science conference currently underway in Edinburgh, Scotland, have found that compared to other head
and neck positions, horses ridden in hyperflexion, or "low deep and round" are likely
to be exposed to higher levels of physiological stress."<br />
(knip)
<br />"We found that the increase in salivary cortisol concentrations from baseline were significantly higher after 10 minutes of riding in the hyperflexed position than the increases observed in the competition head position or with the loose frame.
Cortisol is known as the 'stress' hormone and increased cortisol concentrations
are routinely used to quantify stress responses in animal welfare studies."<br />
<br />
Wat iedereen al lang kon zien staat nu op papier: 't is niet goed voor een paard. Of het iets zal veranderen? Mag ik pessimistisch zijn? 't Zal wel zoiets worden als "ja maar, dat zijn maar Deense ruiters, wat weten die er nu van."Ingehttp://www.blogger.com/profile/10160015521699919588noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2622320611391088768.post-48902572456970846762012-07-13T18:01:00.002+02:002012-07-13T18:17:29.678+02:00Daar gaat de join-upVorig jaar was een glunderende Monty Roberts aanwezig bij Ises. Er werd namelijk een research paper voorgesteld waarin Monty's aanpak werd vergeleken met dat van een meneer wiens naam mij nu ontschiet en verder ook niet zo belangrijk is. Enfin, daarbij werd 'bewezen' dat Monty's aanpak beter werkte. Tegenover de aanpak van die meneer, welteverstaan, maar dat werd een beetje onder het tapijt geveegd. Uit research papers kan je hoogstens een tendens aflezen, geen onmiddellijke bewijzen. Daar is veel, veel, véél meer research voor nodig.<br />
Ik heb ook al een paar keer op m'n site verteld hoe weinig ethologen ophebben met de verklaring van Monty Roberts over waarom de join-up werkt - met name dat het 'natuurlijke paardentaal' zou zijn en dat merries dit doen met zich slecht gedragende jonge paarden. Iets dat Monty (maar verder geen enkele etholoog) hoogsteigen heeft gezien in kuddes. <br />
Vandaag gaat de ethologische onderbouw van Monty helemaal tegen de vlakte. Letterlijk dan. Omvergereden door... een speelgoedauto. <br />
<br />
<iframe height="236" scrolling="no" src="http://www.smh.com.au/action/externalEmbeddedPlayer?id=d-220tq" width="420">The radio-controlled car as a herd leader? A preliminary study of escape and avoidance&lt;br&gt;learning in the round-pen&lt;br&gt;oral 12:15 12+3&lt;br&gt;C. C. Henshall, B. Padalino and P. D. McGreevy</iframe>
<br />
<br />
The radio-controlled car as a herd leader? A preliminary study of escape and avoidance
learning in the round-pen - C. C. Henshall, B. Padalino and P. D. McGreevyIngehttp://www.blogger.com/profile/10160015521699919588noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2622320611391088768.post-77303212499981844692012-06-25T16:59:00.001+02:002012-06-25T17:37:07.696+02:00Tja.Ze belde me omdat ze er niet meer in slaagde om haar paard aan het lopen te krijgen bij haar dressuurinstructeur (een bekende naam overigens). Hij steigerde, ging op de loop, staakte - en nu begon hij ook nog te bijten als ze hem van en naar z'n stal leidde. Ze begreep er niks van. Ze reed al jaaaren wedstrijd en had verschillende paarden gefokt en opgeleid tot wedstrijdniveau, en dan weer verkocht.<br />
Maar dit paard - het lukte niet. Ze was nochtans NH-minded, en deed zelf aan natuurlijk hoefbekappen. En ze was begonnen met clickertrainen. Of ik eens kon komen?<br />
't Was een eind rijden, en ik verwachtte niets, maar ik was wel nieuwsgierig - op z'n minst was 't ook goed voor m'n Frans. <br />
<br />
Ze was inderdaad begonnen met clickertrainen, en ze had een goeie timing. Maar "click" zeggen en af en toe een wortel geven is niet clickertrainen. Daar zijn we dus mee begonnen. Focussen op wat goed gaat. Duidelijk bridgen. Belonen. Gedrag in stukjes knippen. Hulpen in stukjes knippen. Terug naar de basis. En voor haar: loslaten, handen naar voor, loslaten, ophouden met tap-tap-tap met die benen, loslaten. Simpel werk, zo simpel dat het moeilijk was. <br />
Maar het paard kon weer ademen, durfde zowaar af en toe z'n neus naar voren duwen, de hals lang in plaats van in z'n houdinkje achter de teugel te springen. Hij heeft geen enkele keer gesteigerd, gestaakt, en is nooit op de loop gegaan. Hij liep weer.<br />
<br />
Na vier weken klaagde ze dat ze te weinig in haar handen voelde. Ze wou dat hij "haar handen opzocht" (dat wou hij niet, en terecht, vond ik - als een paard dat doet is dat een statement naar de ruiter). Ze voelde te weinig in haar handen, kon met niet genoeg druk rijden. Ik beloofde haar dat het zou komen, dat hij aanleuning zou nemen als hij er klaar voor was, maar dat hij gewoon wat meer tijd nodig had dan andere paarden. Ze twijfelde. Ik stelde voor er haar vorige dressuurinstructeur bij te halen, en dat we zouden laten zien hoe hij nu liep, en wat hij er van vond. Daar was ik overigens zelf nieuwsgierig naar.<br />
<br />
De week later was het zover. We stelden ons aan elkaar voor, wisselden wat algemeenheden, ik vertelde wat de bedoeling was, waar ik naartoe wou en wat ik dacht dat beiden nodig hadden en hij ging opzij staan. "Doe maar," zei hij. En zei verder niks. Ik voelde z'n scepsis - dat beloofde niet veel goeds.<br />
Na een half uur zwijgen zei hij met enige verbazing "je hebt 'm weer aan het lopen gekregen!" Hij begon vragen te stellen. Wat als zus, wat als zo? Blijf je wortelen geven? Hoe gaat het verder? En hoe doe je dit? Waar begin je als? Wat als hij toch in verzet gaat?<br />
<br />
De ruiter, echter, heeft me verteld dat ze het paard verkoopt. Het duurt te lang. Vijf weken al dat ze geen "normale" training kan rijden, en hij is al vier. En hij blijft moeilijk, hij kan nog altijd geen B aan. "Tja," zei ze, "ik heb het mezelf ook veel te moeilijk gemaakt," zei ze. "'t is een Sandro Hit."<br />
<br />
Te koop dus: een grote, slungelachtige vierjarige Sandro Hit. Voor goede ruiters met timing en geduld. Voor 6000 euro krijg je 'm mee.Ingehttp://www.blogger.com/profile/10160015521699919588noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2622320611391088768.post-12491563432983531952012-05-28T15:34:00.000+02:002012-05-28T15:34:32.230+02:00Nee, ze kunnen het nietWeer een <a href="http://www.journals.elsevierhealth.com/periodicals/applan/article/S0168-1591%2812%2900087-1/abstract?elsca1=etoc&elsca2=email&elsca3=0168-1591_201206_139_1-2&elsca4=elsevier" target="_blank">onderzoek naar observationeel leren</a> - wat zouden we stiekem graag hebben dat paarden even "intelligent" zijn als dolfijnen of zo, nietwaar!<br />
<br />
11 paarden (groep 1) keken naar een demonstratiepaard dat geleerd had voer te vinden achter een opzij schuivend luik. 5 paarden deden het daarna ook. 11 andere paarden (groep 2) keken naar hoe voer achter het luik werd geplaatst, en mochten dan ook proberen - slechts 1 paard vond hoe het moest.<br />
Uit het bestuderen van de beelden bleek dat het verschil er niet aan lag dat de groep 1-paarden hadden geleerd hoe het luikje open moest; wat ze wel hadden gezien was dat het demonstratiepaard met een voorwerp was bezig geweest waardoor ze meer waren geneigd ook naar dit voorwerp te gaan. Dus werd de opzet nog eens overgedaan met 44 paarden. Deze keer was het openkrijgen gelijk verdeeld (23 tegenover 21). <br />
<br />
Toch geen observationeel leren, dus - jammer. Maar het goede nieuws is dat observatie wel de kans tot interactie verhoogt, wat toch wel op een sociale facilitatie (bvb als één paard gaat grazen gaat de rest ook makkelijker grazen) wijst die niet alleen onmiddellijk is. Wat meteen weer bewijst dat cognitie een kwestie van gradatie is, niet van aan/uit.<br />
<br />
Overigens in hetzelfde nummer van Applied Animal Behaviour Science een wel heel cynisch onderzoek: "Gentle touching in early life reduces avoidance distance and slaughter stress in beef cattle". Wees lief voor de kalfjes, dan zijn ze minder gestrest in het slachthuis.Ingehttp://www.blogger.com/profile/10160015521699919588noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2622320611391088768.post-88596479571055788942012-05-21T18:41:00.002+02:002012-05-21T18:42:34.232+02:00CitaatThe whole problem with the world is that fools and fanatics are always so certain of themselves, and wiser people so full of doubts.<br />
<br />
<i>Bertrand Russell, 1872-1970</i>Ingehttp://www.blogger.com/profile/10160015521699919588noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2622320611391088768.post-46354685354184693752012-05-13T17:20:00.003+02:002012-05-13T17:25:13.630+02:00Tiens, ik ben geen clickertrainer.Tenminste, volgens <a href="http://www.clickertraining.com/glossary" target="_blank">Karen Pryor's woordenlijst</a>. <br />
<ul>
<li>Clicker training is a system of teaching that uses positive reinforcement in combination with an event marker.</li>
<li>Combined training: A type of training using all five principles of operant conditioning and a marker signal (clicker) to modify behavior.</li>
</ul>
Tja. Dan niet. <br />
<br />
Hoe kan je nu beweren dat je als clickertrainer alleen maar positieve bekrachtiging gebruikt, alsof elk gedrag apart in z'n eigen bubbel zit, en niet alles al de rest is?<br />
En ik die dacht dat het kernwoord in clickertraining <i>clicker</i> was - het markeersignaal, de bridge, mijn "x" dus, en dat je werkt met wat de <i>ontvanger</i> (het paard dus, in ons geval) een motivator vindt - zoals, bijvoorbeeld, dat je een bang paard beloont voor een klein beetje durven blijven staan door wég te gaan (wat dus <i>negatieve bekrachtiging</i> is).<br />
<br />
Verderop bij de C staat ook "Corrections - A
euphemism for the application of a physical aversive. The aversive is
intended to communicate that the dog did something wrong. In some
cases, the trainer then guides the dog through the desired behavior.
The application of an aversive followed by desired behavior is
considered instructive, thus the euphemism "correction". <br />
Dat is een definitie waar ik het mee eens ben. Ik ben niet zo voor mensen die iets "corrigeren" noemen als ze eigenlijk willen zeggen dat ze positief gaan straffen. Wees maar gewoon duidelijk voor jezelf en voor de anderen, en verstop je niet voor de consequenties van je keuzes in training.<br />
Maar hetzelfde geldt voor clickertrainers: zeg niet dat je alleen maar positieve bekrachtiging gebruikt als het niet zo is. Integriteit en eerlijkheid werken het best in alle richtingen.<br />
<br />
vanwege uw combinatietrainer (pardon?) ,<br />
IngeIngehttp://www.blogger.com/profile/10160015521699919588noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2622320611391088768.post-65612208192243952092012-05-03T10:31:00.004+02:002012-05-03T11:27:43.704+02:00Waarom er zo moeilijk aan onderzoekspapers te raken isHeb je je wel eens afgevraagd waarom je alleen maar abstracts krijgt (de korte inhoud), maar meestal niet het héle onderzoek te lezen krijgt - en dus zelf niet kan checken hoe 'ernstig' een onderzoek eigenlijk is gebeurd?<br />
Het ligt niet aan de wetenschappers zelf. Of misschien toch wel.<br />
<br />
Onderzoek zit meestal achter slot en grendel als het gepubliceerd is in
een van de Reed Elsevier-bladen (of een andere uitgever, maar Elsevier
is de grootste). Bij Elsevier gepubliceerd geraken betekent dat je het
"maakt" als wetenschapper, want Elsevier checkt heel grondig of alles
wel klopt wat daar staat en heeft hoe onderzoek-papers eruit zien
gestandardiseerd. Bovendien heeft Elsevier, precies omdat ze zoveel
'ernstig' onderzoek publiceren, een heel grote database die ook
makkelijk te gebruiken is als je wetenschapper of student bent. Het belang van je onderzoek (en dus van jou als wetenschapper) wordt gemeten aan de hoeveelheid 'citations'
die je hebt (verwijzingen naar jouw onderzoek in ander onderzoek), dus
zo'n database is erg belangrijk.<br />
<br />
Elsevier
heeft dus bijna een monopolie op het gebied van het publiceren van
research, maar dat betekent dat wetenschappers hun copyright <b>gratis</b>
moeten afstaan aan Elsevier om in die bladen gepubliceerd te geraken. <br />
Jouw
en mijn belastinggeld wordt dus via dat gratis aan hen gegeven
onderzoek doorgesluisd naar Elsevier, dat het laat nakijken voor peer
review door andere wetenschappers die op hun beurt niet door Elsevier
worden betaald, maar met belastinggeld. <br />
Bovendien verdient Elsevier
een gruwelijke hoeveelheid aan elk pdfje dat iemand zonder abonnement opvraagt, $35 kost
zoiets makkelijk (een researcher mag nauwelijks zélf zo'n kopietje van
z'n eigen research doorsturen). Om een idee te krijgen van wat zo'n abonnement dan wel kost: Animal Behavior (waarin veel paardenonderzoek verschijnt) kost zo'n $1.500/jaar, en dat is maar een klein maandblad - er is een medisch tijdschrift dat $91.000 kost.<br />
<br />
Wetenschappers doen het zichzelf
dus een beetje aan, maar het is erg moeilijk om tegen de stroom in te
roeien, en dus is het een vicieuze cirkel want ook de politiek houdt
zich hier niet mee bezig. <br />
Er komt langzaam aan verweer tegen (een
aantal bekende wetenschappers beginnen te weigeren nog bij Elsevier te
publiceren), maar er is nog een heel eind te gaan. Ze worden gelukkig nu
een beetje geholpen door Elsevier zelf, dat nogal wat stomme dingen aan
het doen is. Zo steunden ze de nu gekelderde Amerikaanse anti-piracy wet
(en dat voor publiek onderzoek!), mixten gesponsord onderzoek (zelfs
fake onderzoek dat in feite advertenties waren voor geneesmiddelen) met
'ernstig' onderzoek zonder dat duidelijk aan te geven, boden
$25/bijdrage aan voor gunstige kritiek op Amazon en zijn al bij al vergeten dat het
afhankelijk is van het vertrouwen van de wetenschappers voor z'n eigen
inhoud.<br />
<br />
Zo komt het dus dat ik zelf héél veel pdfs heb (omdat
mijn dochter student is en ze kan krijgen via het abonnement van haar
universiteit - die zelf duizenden euros per jaar betaalt voor gelimiteerde
toegang) maar ze niet mag aanbieden op mijn website (aan
jullie dus), omdat ik dan een misdrijf bega (en Elsevier heeft openbare
bibliotheken (!) vervolgd omdat ze wél pdfs meegaven). De pdfs die er
wél staan, zijn dus alleen degenen die openbaar op het net te vinden
zijn.<br />
<br />
<i>Mijn bescheiden verzameling paarden-onderzoek is te vinden op <a href="http://www.ingeteblick.be/">www.ingeteblick.be</a> -> research</i>.Ingehttp://www.blogger.com/profile/10160015521699919588noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2622320611391088768.post-33578851450921577452012-04-25T15:34:00.001+02:002012-04-25T15:40:45.502+02:00Spel en allogrooming zijn ethologische nodenRecent onderzoek onder de vleugels van 'onze' Machteld Van Dierendonck gaat in op de vraag of spel en allogrooming ethologische noden zijn. Dat is een belangrijke vraag, want in de wet op de dierenbescherming staat dat dieren moeten gehouden worden op een manier die strookt met hun ethologische noden.<br />
Maar spel en allogrooming (schoftkrauwen) kan je alleen maar als je minstens met twee bent, en niet op stal. Wat dus meteen zou betekenen dat solitaire stallen tegen de ethologische noden ingaan en dus, theoretisch althans, strafbaar.<br />
<br />
Je kan het al raden: natuurlijk zijn het ethologische noden - meer nog: ze worden <i>cruciaal</i> genoemd. <br />
Spel en allogrooming beantwoorden aan de 4 criteria voor 'ethologisch noodzakelijk':<br />
1. alle paarden doen het<br />
2. ze zijn zelfbekrachtigend (dwz meetbaar in het lichaam door het vrijkomen van bepaalde hormonen, en duidelijk zichtbaar gedrag dat toont dat paarden het prettig vinden)<br />
3. ze hebben een 'rebound effect' (dwz dat paarden die niet hebben mogen spelen of allogroomen het verlies proberen in te halen door het tijdelijk meer te gaan doen zodra ze dat wel mogen)<br />
4. afwezigheid van spel en allogrooming leidt tot chronische stress.<br />
<br />
De abstract van 'Coping in groups of domestic horses – Review from a social and neurobiological perspective' vind je <a href="http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0168159112000391#bib0520" target="_blank">hier</a>.Ingehttp://www.blogger.com/profile/10160015521699919588noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2622320611391088768.post-54593134423595358572012-04-09T19:52:00.002+02:002012-04-09T19:53:18.753+02:00Meer vriendinnen, dan meer veulensEigenlijk zou ik deze paper (uit 2009) niet moeten linken, want ik vind dat er veel te veel mensen een veulen willen fokken<br />
1/ omdat het zo schattig is<br />
2/ omdat een merrie moet veulenen omdat ze anders nooit echt gelukkig wordt<br />
3/ omdat het een garantie is op een wonderlijk superbraaf paard (want ze hebben het helemaal zélf opgevoed) of<br />
4/ omdat het bovenpaardse eigenschappen gaat hebben vanwege goede merrie en steengoede hengst.<br />
Laat dit nu juist 4 steengoede redenen zijn waarom je het NIET moet doen, maar dat terzijde.<br />
<br />
Toch maar vermelden dus, omdat het weer eens aantoont hoe onnatuurlijk het is om een paard op stal op te sluiten, zonder de kans te krijgen vriendschappen aan te gaan met andere paarden (en dan bedoel ik niet van over het hek).
Kuddes zijn er niet zomaar, per ongeluk; het is een samenlevingsvorm met een functie, zoals gedeelde waakzaamheid tegen roofdieren, bescherming tegen opdringerige hengsten (daar dient de haremhengst dus voor), afwisseling van taken (zoals een beurtrol voor het waken) enzovoort. Hoe stabieler de groep, hoe veiliger en dus gezonder de veulens. En hoe socialer de merries onderling, hoe meer veulens er geboren worden.<br />
<br />
Lees er meer over in dit onderzoek: <a href="http://www.pnas.org/content/106/33/13850.full.pdf">Social bonds between unrelated females increase reproductive success in feral horses</a> (pdf).Ingehttp://www.blogger.com/profile/10160015521699919588noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2622320611391088768.post-1887612518139189322012-04-07T15:08:00.001+02:002012-04-07T15:08:31.251+02:00Empathie bij paardenWie ooit een trainingspsychologie-cursus bij me volgde weet dat we het hebben over theory of mind, en daarbij wordt dan de vraag gesteld of paarden empathie hebben: weten wat de ander voelt, en daarnaar handelen - en soms wel altruistisch handelen: iets doen voor een ander zonder dat je er zelf voordeel bij hebt.<br />
Dat laatste zien we erg zelden bij onze paarden, maar dat betekent niet dat het niet bestaat.<br />
<br />
<object id="flashObj" width="486" height="412" classid="clsid:D27CDB6E-AE6D-11cf-96B8-444553540000" codebase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=9,0,47,0"><param name="movie" value="http://c.brightcove.com/services/viewer/federated_f9?isVid=1" /><param name="bgcolor" value="#FFFFFF" /><param name="flashVars" value="omnitureAccountID=gpaper158&pageContentCategory=videonetwork&pageContentSubcategory=videonetwork&marketName=Phoenix&revSciSeg=&revSciZip=null&revSciAge=null&revSciGender=null&division=Newspaper&SSTSCode=gci-az-phoenix.com/video/news_Video_prestream&videoId=1549461481001&playerID=49625183001&playerKey=AQ~~,AAAABvZFMzE~,IXjx0MpOF0pugpuviAwD9l3_WMhvmNP7&domain=embed&dynamicStreaming=true" /><param name="base" value="http://admin.brightcove.com" /><param name="seamlesstabbing" value="false" /><param name="allowFullScreen" value="true" /><param name="swLiveConnect" value="true" /><param name="allowScriptAccess" value="always" /><embed src="http://c.brightcove.com/services/viewer/federated_f9?isVid=1" bgcolor="#FFFFFF" flashVars="omnitureAccountID=gpaper158&pageContentCategory=videonetwork&pageContentSubcategory=videonetwork&marketName=Phoenix&revSciSeg=&revSciZip=null&revSciAge=null&revSciGender=null&division=Newspaper&SSTSCode=gci-az-phoenix.com/video/news_Video_prestream&videoId=1549461481001&playerID=49625183001&playerKey=AQ~~,AAAABvZFMzE~,IXjx0MpOF0pugpuviAwD9l3_WMhvmNP7&domain=embed&dynamicStreaming=true" base="http://admin.brightcove.com" name="flashObj" width="486" height="412" seamlesstabbing="false" type="application/x-shockwave-flash" allowFullScreen="true" swLiveConnect="true" allowScriptAccess="always" pluginspage="http://www.macromedia.com/shockwave/download/index.cgi?P1_Prod_Version=ShockwaveFlash"></embed></object>Ingehttp://www.blogger.com/profile/10160015521699919588noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2622320611391088768.post-29174300727497113632012-03-23T12:19:00.000+01:002012-03-23T12:23:55.152+01:00The otter that came in from the wildEen heel leuk filmpje, dit.<br />
<br /><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="http://www.youtube.com/embed/J2jnEBrMkTA" width="480"></iframe>
<br /><br />
En vooral: die otter komt zélf terug, uit eigen vrije wil.<br /><br />
Maar wat is dat, vrije wil?<br />
Een gelijkaardig verhaal dat mij altijd wat heeft dwarsgezeten is "<a href="http://www.montyroberts.com/horses/shy-boy/" target="_blank">Shy Boy, the horse who came in from the wild</a>" van Monty Roberts. 't Zal wel aan mij liggen (Monty is een horseman met héél veel gevoel voor timing, met marketing én paarden), maar als je het geluid afzet bij de dvd zie je niet minder dan een drie dagen lange jacht op een mustang, tot die het uitgeput opgeeft. Een jaar later laat Monty 'm vrij, maar Shy Boy komt de dag erna terug, uit vrije wil. Nou ja. Je moet 't zelf maar zien. Zonder geluid.<br />
<br />
Ik herinner me nog zo'n verhaal, van Kayce Cover (mijn allereerste clickerjuf) die vertelde hoe hun zeeleeuwen in zee werden vrijgelaten door een dierenbevrijdingsfront, maar die de dagen erna allemaal zelf terugkwamen. "They <i>wanted</i> to be with us!" En er is natuurlijk het hartverscheurende verhaal van <a href="http://www.treehugger.com/natural-sciences/was-free-willy-better-off-in-captivity.html" target="_blank">Keiko</a>, beter gekend als "Free Willy", die gecontroleerd werd vrijgelaten maar desondanks kort daarna stierf - longontsteking, heimwee, afhankelijkheid, wie zal het zeggen?<br />Er zijn ook mensen die écht hun dier konden loslaten: <a href="http://www.youtube.com/watch?v=fl1y9IOHof8">Christian the lion</a>.
<br /><br />
Ik weet niet goed wat ik ervan moet vinden, dierentuinen en dieren in gevangenschap houden, <span class="st"><i>ter</i> <em>leering ende vermaeck</em></span>. We doen het allemaal zelf ook, natuurlijk, al geven we onze paarden mini-Planckendaels in plaats van Zoo van Antwerpen's. Hopelijk dan. Niks zo eigenblind als het zielig vinden dat een tijger in een kooi opgesloten zit en dan de dag erna even je eigen paard voor een uurtje uit diens nog veel kleinere kooi schuiven.<br />
<br />
Je ziet 'm graag, zeg je? Stel dat je je paard kon vrijlaten, morgen. Zou je het doen? <br />En wat zouden onze paarden doen?<br />
En als je het deed, en je paard kwam de dag erna naar je terug. Hoe zou je dat interpreteren? Een wild dier dat terug naar ons komt.... Hebben we hen iets gegeven, of hebben we hen juist iets afgepakt?<br />Ingehttp://www.blogger.com/profile/10160015521699919588noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2622320611391088768.post-21292392559185445372012-03-12T13:19:00.001+01:002012-03-15T11:17:27.255+01:00Waarom R+ gebruiken bij het trainen beter werkt<i>Naar aanleiding van een<a href="http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=105&t=1608772&p=76717788#p76717788" target="_blank"> discussie op Bokt</a>, hierbij mijn lange antwoord, voor als je de behoefte hebt om je hersens te horen kraken.</i><br />
<br />
Ja, ik denk dat je een paard <span style="font-style: italic;">in principe</span> volledig kan trainen met alleen R+. Of we dat ook moeten doen, daar ben ik niet uit. Zelf combineer ik.<br />
<br />
Wat volgt is een LANG antwoord, dat je traag moet lezen, als je dat al zou willen.<br />
Ik
heb geprobeerd een hele trainingsfilosofie samen te duwen in een paar
alineas, en ik weet dat sommige dingen waarschijnlijk niet voldoende
duidelijk zijn, omdat ik er anders 300 blz over doe (maar daarom ben ik
dus dat tweede boek aan het schrijven <img alt=";-)" src="http://boktimg.nl/s/wink.gif" title="Knipoog" /> ). <br />
<br />
<br />
Ik
denk dat je soms tegen een paard moet zeggen: "nee, dit kan je wél"
(soms is een paard onzeker en heeft hij nét een beetje meer aandrang
nodig om de trailer op te gaan, bijvoorbeeld) en soms "dit MOET/dit mag
NIET." (voorwaarts MOET, je mag NIET over me heen lopen). Maar dat is
dus eerder uitzonderlijk ("twee keer per jaar" <img alt=";-)" src="http://boktimg.nl/s/wink.gif" title="Knipoog" />. <br />
Maar moeten kan voor mij dus nooit de essentie van trainen zijn. <br />
<br />
De
vraag is eigenlijk: wat doe je als het paard het NIET doet? Want DAT
bepaalt volgens mij hoe ethisch en efficient een trainer is. <br />
<br />
Wat
randalinpony schrijft, dat een paard na 5 keer kan besluiten het niet
meer te doen, gebeurt natuurlijk ook met R-. Dat ligt dus niet aan hoe
we belonen. Ook als je met druk-en-loslaten (R-) werkt is het het PAARD
dat beslist of de beloning wel voldoende is om het gevraagde te blijven
herhalen. Het gebeurt uiteraard maar al te vaak dat een paard zegt "Die
hoek ga ik NIET in. Die trailer ga ik NIET op. Ik ga NIET in galop." <br />
Maar
niemand vraagt zich ooit af of dat de "schuld" is van R-. Niemand denkt
erover na of in zo'n geval de motivatie van het weglaten van druk
misschien onvoldoende is. Het wordt simpelweg meestal opgelost door het
verhogen van de druk, <span style="font-style: italic;">niet</span> door
het verhogen van de beloning. Meer beenhulp, zwaaien met het touw, meer
druk op het leidtouw, meer druk op de teugels, dieper zitten... Kortom,
het nóg onaangenamer maken zodat het wegvallen van het onaangename wél
belangrijk genoeg wordt voor het paard om een verandering in z'n gedrag
te tonen. Dat doet iedereen dus op elk moment, zonder er nog bij na te
denken, al duizenden jaren. <br />
Wat is de grootste beloning voor je
paard als hij het goed heeft gedaan? Dat je afstapt en hij terug naar de
wei mag. Dat JIJ weg bent, kortom.<br />
Maar niemand vraagt zich ooit af
of we niet kunnen ophouden met loslaten, wél altijd wanneer we kunnen
ophouden met een wortelschijfje te geven. <br />
<br />
Vergis je niet: ook
bij R+ heb je de mogelijkheid tot (zachte) dwang. Bij R+ val je terug
op R- (iets afnemen dat het paard wél graag heeft): "nee, je krijgt dat
worteltje niet", of je neemt je aandacht weg (3 seconden totaal geen
reactie), of erger nog: "nee, ik ga weg en je kán niets meer verdienen
als ik weg ben". Mensen die efficiënt clickertrainen wéten dat het
allerergste wat een paard kan overkomen is dat je weg gaat, en erger
nog: dat je met een ander paard gaat werken. Wees maar zeker dat hij je
achterna komt en alles uit de kast haalt om te laten zien hoe goed hij
het wel kan.<br />
Maar dat werkt dus alleen maar als wat je ervoor deed
heel leuk was, anders heeft het afnemen ervan niet voldoende
'strafwaarde' voor een paard. <br />
Dat is dus wat grondwerk en véél
belonen met R+ doen voor jou en je paard: het maakt dat de hele
trainingssessie met jou fijn is, en je paard (dat zo sterk is in het
hardwiren van emoties) draagt dat met zich mee in de moeilijke momenten.
Ik noem het een "bankrekening vol goodwill" waar je op de moeilijke
momenten afhaalt. Met R+ staat je bankrekening gewoon veel sneller en
makkelijker vol - je paard is gewoon veel blijer. Met alleen R- en P+
geraak je sneller in het rood.<br />
<br />
Een ander probleem bij het gebruik
van R+ is niet dat wortelschijfjes op zich hun magie zouden verliezen
of zo: het is dat mensen niet strikt genoeg zijn voor zichzelf, en het
paard. Dat het paard zegt "bén je daar weer met je vervelende
altijd-hetzelfde oefening?" Een oefening die leuk was in het begin maar
die je eindeloos herhaalt, daar verliest elke motivator z'n waarde bij. <br />
Maar
juist dát is het bewijs dat een paard het uiteindelijk niet voor het
voer doet, maar voor de 'thrill of it'. Het is aan de méns om zodra het
paard iets 8 of 9/10 keer goed doet, méér te vragen: sneller, beter,
hoger, krachtiger. Maar dat gebeurt niet: mensen komen vaak bij
clickertraining omdat ze vriendelijk willen trainen, en vergeten dat het
een van de moeilijkste en strakste en meest geconcentreerde
trainingsvormen is die er bestaan.<br />
<br />
En dat brengt ons bij rijden.
Waarom zie je zo weinig mensen clickeren in het zadel, ook mensen die
ongelooflijke dingen doen op de grond? Omdat de principes van
clickertraining niet voldoende vertaald worden naar de principes van
rijden. De échte magie van clickertraining ligt niet in het voer. Het
ligt niet alleen in het beter beseffen wat een paard doet voor de juiste
beloning (en beseffen dat die motivator verandert), maar <span style="font-style: italic;">vooral </span>in de <span style="font-weight: bold;">bridge</span>.
In hele kleine stukjes opdelen, aan één criterium tegelijk werken, en
de bridge gebruiken zoals hij bedoeld is: dat heb je goed gedaan, einde
oefening, hier is je beloning WAT OOK DIE BELONING IS.<br />
In het begin
(bij het aanrijden of her-aanrijden) is dat gewoon nog steeds voer
(gecombineerd met stilstaan, anders kan je het niet geven), maar dat
wordt al snel het mogen stilstaan op zich. Véél stilstaan dus, in het
begin. <br />
Maar als je goed traint verandert de motivatie van het paard.
De goodwill-bankrekening, weet je wel? Waar je die in het begin vult
met wortelschijfjes, leer je die vullen met nieuwe oefeningen, volgens
een principe dat 'chaining' heet (google '<a class="postlink" href="http://en.wikipedia.org/wiki/Premack%27s_principle">Premack</a>' maar eens, als je nog geen hoofdpijn hebt).<br />
Er zit nogal wat trainingsinzicht om te gaan van "<a class="postlink" href="http://en.wikipedia.org/wiki/Principle_of_least_effort">inspanning is aversief</a>" (de reden dat een paard wil werken is omdat hij daarna mag stilstaan) naar "<a class="postlink" href="http://eisenberger.psych.udel.edu/LI.html">ijver is aangeleerd</a>"
(een paard dat voldoende beloond wordt voor werken gaat gráág werken).
Door te zeggen "ja, je MAG" in plaats van "nee, je MOET". <br />
<br />
Overigens
vind ik het argument dat een paard ook in de natuur R- en P+ tegenkomt
en dat we dat daarom ook in de training mogen gebruiken, volkomen naast
de kwestie. Om te beginnen zijn we geen paarden, en de keuze van je
methode hoort af te hangen van wat simpelweg de meest efficiënte methode
is <span style="font-style: italic;">voor jou en jouw paard</span>. <br />
Zelf
denk ik dus dat de meest efficiënte methode die van het combineren is:
R- met R+, waarbij de waarde van de R+ zo groot moet zijn dat er
nauwelijks druk nodig is bij de R-. <br />
Omdat we boven op een paard
zitten, vormen we één biomechanisch geheel. Je ontkomt er niet aan dat
je dingen in jezelf voelt die van het paard komen en omgekeerd - er is
heel veel directe informatie-uitwisseling. Het gebruiken van druk is
niet per definitie "fout": je loopt graag met je lief hand in hand, en
je danst graag met hem. Da's ook fysieke druk. <br />
En je moet ook jezelf
opzetten voor succes; rijden met twee handen en twee benen en het
verleggen van gewicht voelt erg natuurlijk (hoewel niet altijd
verfijnd). <br />
Alleen: als clickertrainer heb je niet alleen die
bankrekening vol goodwill, je hebt ook en vooral de bridge. De bridge
maakt dat een 'clickersavvy' paard leert dat hij mág experimenteren. Hij
probeert vanalles uit (zonder dat je de druk moet verhogen -
'uitproberen' is NIET hetzelfde als in het wilde weg gedrag
rondstrooien), en zodra je bridget wéét hij het gewoon. Het gaat véél
sneller dan eender welke andere methode. En daarna is het een kwestie
van bijschaven.<br />
En ja, de bridge krijgt pas haar waarde omdat ze heel vaak geassocieerd is geweest met die supermotivator die voer is.<br />
<br />
Maar
je moet dus nog altijd gewoon netjes rijden. Er valt hoegenaamd NIETS
weg van alle waarheden rond biomechanica, dragen, nageven enzovoort
enzovoort. Er bestaan geen shortcuts voor het langzame opbouwen van de
fysiek van een gezonde atleet.Ingehttp://www.blogger.com/profile/10160015521699919588noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2622320611391088768.post-40057671573415268022012-02-27T11:59:00.000+01:002012-02-27T11:59:14.589+01:00NH mixen met traditioneel rijden verhoogt risico op conflictgedragAls je genoeg mensen <a href="http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0168159112000202" target="_blank">vraagt naar wat voor rijproblemen ze allemaal met hun paard hebben</a> gehad vorige week (dus wat ze zélf vinden dat problemen zijn), én je peilt tegelijk naar wat ze doen met hun paarden, dan vind je verbanden tussen dingen die je voorheen nooit zag. Dat rijden niet altijd vanzelf gaat, komt niet altijd alleen door het rijden zelf.<br />
<br />
Sommige verbanden zijn nogal evident, zoals: hoe meer ruiters op hetzelfde paard, hoe meer problemen. En dat spring- en dressuurzadels voor een pak minder "rijproblemen" zorgen dan veelzijdigheidszadels (die nochtans 3x zoveel gebruikt worden), of bij het nooit het nog passen van je zadel checken tegenover dat regelmatig doen, is bij iets verder denken ook nog redelijk logisch.<br />
<br />
Hoe meer tijd iemand met z'n paard spendeert buiten het rijden om, hoe
minder rijproblemen. Duh, denk ik dan, maar dat inzicht geldt dus nog
steeds niet voor de meeste ruiters, blijkbaar. <br />
<br />
Hoe langer je wacht met de hoefsmid, hoe meer problemen - maar ook: 4 keer zo veel problemen met beslagen paarden als met blootvoetse paarden.<br />
Hoe meer artificele hulpmiddelen gebruikt worden om te trainen (van dubbelzijdig vastzetten bij het borstelen tot slofteugels - 78% van de ruiters gebruikt méér hulpmiddelen dan enkel zadel en hoofdstel!) hoe meer gedragsproblemen. Natuurlijk, zoals de onderzoekers fijntjes opmerken: "it is unclear from this research whether these devices were being used to regain control over a horse exhibiting problematic behaviour or whether their use led to the development of the behaviour."<br />
<br />
Bron voor discussie is dat zowel mensen die een traditionele aanpak van het rijden voorstaan én mensen die NH en traditioneel rijden combineren allebei in de hoogste categorie voor rijproblemen vallen ("increased risk of extreme conflict behaviour"). 'Zuivere' NHers hebben dat niet. Hoe dat komt is niet helemaal duidelijk. Inconsistentie als een bron van conflict? Experimenteerdrang die soms fout uitdraait?<br />
<br />
<br />
<br />Ingehttp://www.blogger.com/profile/10160015521699919588noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2622320611391088768.post-58351349743353953462012-02-21T15:47:00.000+01:002012-02-21T17:12:34.020+01:00Ademhalingshinder bij het gereden paardEén van de frustraties als je naar LDR of Rollkür kijkt (ja ik gebruik rustig de twee termen door elkaar omdat er nauwelijks onderscheid is), is dat je kan <i>zien</i> dat het maar niks is voor die paarden, terwijl ze toch blijven functioneren. Méér dan functioneren zelfs: ze winnen.<br />
Hoewel onderzoekers op dit fenomeen gevlogen zijn, is er nog geen onderzoek dat ronduit stelt dat LDR schadelijk is voor paarden - "niet voldoende data". Ook op de Ises-conferentie zag je hoe wetenschappers publiek een beetje rond de hete brij draaiden, hoewel ze in privé-gesprekken veel minder terughoudend waren. Tja, het ene is nu eenmaal wetenschappelijk besluit-vorming, het andere opinie. Maar alle beetjes helpen. In <a href="http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.2042-3306.2011.00492.x/pdf" target="_blank">dit Belgische onderzoek</a> (pdf) wordt aangetoond dat niet alleen hyperflexie maar ook het snel aannemen van de teugels, spoorgebruik, abrupte overgangen, scherpe wendingen en extreme verzameling de zuurstofopname schaden, en dat effect werd nog eens vergroot bij paarden die langer werken*. Dressuurpaarden deden het overigens slechter dan jumpingpaarden.<br />
<br />
* op een bepaald moment is er niet voldoende zuurstof meer om energie te creëren (aërobe verbranding) en schakelen spieren over naar anaërobe verbranding (waardoor o.m. melkzuur ontstaat) - en dat gaat dus sneller als je niet voldoende kan ademen.Ingehttp://www.blogger.com/profile/10160015521699919588noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2622320611391088768.post-26619489609019168692012-02-16T13:36:00.003+01:002012-02-16T13:36:34.882+01:00Rijden van en naar ontspanning<iframe width="640" height="360" src="http://www.youtube.com/embed/p_kpN_ECnOY" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>Ingehttp://www.blogger.com/profile/10160015521699919588noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2622320611391088768.post-7601428652177538932012-02-03T07:58:00.000+01:002012-02-03T08:13:54.712+01:00Nee, ze hebben het NIET koud10 jaar geleden of zo was het dat we met de <a href="http://users.telenet.be/peter.ryckeboer/" target="_blank">Belgian Horsemanship Association</a> een mail schreven naar de VRT Nieuwsdienst (of was het VTM) omdat het koud was, minder kou dan nu, en op het nieuws was er een meneer van de <a href="http://www.blid.be/" target="_blank">Belgische Landelijke Inspectiedienst Dierenwelzijn</a> gekomen die bij 2 paarden in de wei stond.
En die meneer van Blid kwam vertellen dat ze een wetsvoorstel zouden steunen voor de verplichte opsluiting van dieren in de winter - van oktober tot maart of zoiets, mijn geheugen laat mij even in de steek. Want het was veel te koud.<br />
En wij maar <a href="http://users.telenet.be/peter.ryckeboer/artikels/welzijn/kou.html" target="_blank">artikels schrijven</a> over dat een paard het niet koud had, en hoe dat precies werkte. Er kwam geen rechtzetting op TV, ze vonden ons waarschijnlijk dierenbeulen.<br />
Dat artikel is vele malen gekopieerd ondertussen op het net, maar ik kom nog dagelijks paarden onder dekens tegen, ook al schijnt de zon bij 15°. En ook nu nog wordt de dierenbescherming langsgestuurd door mensen die denken dat een paard in de sneeuw per definitie verwaarloosd wordt.<br />
Toch zit er beweging in: <a href="http://www.deredactie.be/permalink/1.1210992" target="_blank">gisteren op het nieuws</a> vertelde Dierenwelzijn precies het omgekeerde.<br />
<br />
(O ja, let op het pasgeboren kalfje dat warmgehouden wordt door een infraroodlamp, maar wel aangebonden tegen een muur, weg van mama. Misschien komt dat omdat <a href="http://itclickswithmyhorse.blogspot.com/2010/03/daar-moet-je-dan-trots-op-zijn.html">Peter Goossens het nog komt oppikken</a>, vandaag.)Ingehttp://www.blogger.com/profile/10160015521699919588noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2622320611391088768.post-62349807663807359382012-02-01T13:43:00.000+01:002012-02-01T13:43:04.191+01:00QuoteAversive training is like nuclear war – if the blast doesn’t get you, the fallout will.<br />
<i>- Steve Martin (de dierentrainer, niet de acteur) </i>Ingehttp://www.blogger.com/profile/10160015521699919588noreply@blogger.com